Elkaar aanvullen

Er wordt vaak gezegd dat een koppel elkaar moet aanvullen.

Op bepaalde gebieden zou het inderdaad heel fijn zijn als een koppel goed samenwerkt. Als de één iets (even) niet kan, dat de ander het dan doet.

Dit zou inderdaad heel goed werken in de fysieke (tastbare) of zakelijke wereld van het werk.

Maar in de emotionele wereld, die een groot deel uitmaakt van een relatie, werkt het anders.

Bijvoorbeeld als één van de koppels genegenheid geeft en de ander vult de relatie met iets anders, wie geeft die ene persoon dan de genegenheid die nodig is in de relatie?

In dit geval, als deze ene persoon genegenheid blijft missen, loopt de relatie een groot risico om ooit stuk te gaan.

Op dit gebied zou de juiste verhouding gebaseerd moeten zijn op gelijke dienstbaarheid, waarbij beiden ongeveer evenveel kunnen geven en presteren.

Dit is nog belangrijker als er kinderen zijn, want als de één (een tijdje) wegvalt, kan de ander ongeveer proactief evenveel doen.

In een ander geval, waarin dit niet het geval is en men alles snel wil leren, kan er tussentijds veel misgaan. Dit komt omdat het ontwikkelen van emotionele vaardigheden om van dienst te zijn niet zo snel en gemakkelijk gaat als verwacht.

Mensen worden niet geboren met deze vaardigheden en daarom is het belangrijk en praktischer om de juiste emotionele vaardigheden al vroeg te ontwikkelen. 

Deze vormen dan een natuurlijke gave of een fenomenaal natuurgetrouw competent vermogen* om elkaar op bijna hetzelfde niveau en in dezelfde mate te dienen en te ondersteunen, waardoor een relatie een leven lang vreugdevol kan blijven.

 

Opmerking: deze vaardigheden werken fenomenaal bovenal met de juiste combinatie, omdat ze niet door mensen zijn ontworpen. Ze zijn strategischer of groter dan mensen!

*De uitleg van dit sterretje staat in home. Zie ook meningsverschil.